یازار: احمد رنجبری حیدرباغی
به نظر اکثر فضولی پژوهان «سو قصیده سی» از درخشانترین اشعار ملا محمد فضولی بغدادی (متوفی 963 هجری قمری) است که در مدح پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم سروده شده است و از سوی محققان مورد شرح و توضیح واقع شده است. در زیر ترجمه فارسی این قصیده به تمام مسلمانان و محبان ترک زبان و فارس زبان و علاقه مند به مطالعات تطبیقی در حوزه ادبیات آیینی تقدیم می شود. تنها شرح فارسی آن توسط دکتر علی اصغر شعردوست است که در ضمن کتاب چشمه خورشید: پژوهشی در زندگی و آثار ملا محمد فضولی (چاپ اول: تهران، دبیرخانه کنگره بزرگداشت حکیم محمد فضولی، رقعی 1374) از ص 121 ـ 150 چاپ شده است. گفتنی است که در ترکیه چندین شرح بر این قصیده زیبای نبوی نگاشته است. ترجمه حاضر برگرفته از کتاب چشمه خورشید است.
ساچما اى گؤز اشکدن کؤنلومده کى اودلاره، سو،
کیم بو دنلى توتوشان اودلاره، قیلماز چاره سو.
اى دیده! از اشک بر این آتش دلم آب نیفشان / که آب نمىتواند آتشى چنین شعلهور را خاموش کند.
آبگوندور گنبد دوّار رنگى، بیلمزم
یا محیط اولموش گؤزومدن، گنبد دوّاره سو؟
نمىدانم رنگ گنبد دوّار آبگون است / یا آب دیدهام بر گنبد دوّار محیط شده است؟
ادامه مطلب...