یازار: محمدقاضی دهی (اردبیل)
ای کلّ امره قادر ، ای عفو ائدن گناهی
ای امتحان گونونده اهل خطا پناهی
عاقیللر اوندان اوترو سسلر سنی الهی
احسان ائدنده سنسن، امداد ائدنده سنسن
روزجمعه دوم اسفندماه مردی بزرگ در دیارآذربایجان چشم از جهان بربست و سبکبال و آرام به جایگاه ابدی خود پرواز کرد، مردی که دل سپرده ی خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) بود و شهرت و اعتبار خود را وقف ایشان کرده بود. این مرد سرشار از عشق و ایمان بود؛ عشق به اسلام، عشق به زیبایی ها، عشق به وطن و ایمان به آن چه که در کتاب مبین الهی و کلام پیام آور رحمت و دوستی (صلی الله عله و آله و سلّم) و خاندان عرشی اش آمده است. این مرد، صاحب قلم بود قلمی که جز در راه معنویت به حرکت درنمی آمد، قلمی که هیچ زمان پایمال چکمه های کفر و الحاد نشد و جانانه به دفاع از ارزش های اخلاقی پرداخت. آری، این مرد بزرگ رفت و امّا آذربایجان سال ها باید تا هم چو اویی را در آغوش خود بپروراند که گفته اند:
سالها باید که تا یک سنگ اصلی ز آفتاب
لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن
عمرها باید که تا یک کودکی از روی طبع
عالمی گردد نکو یا شاعری شیرین سخن
ادامه مطلب...